Pictor in fabula

Protogenes nimium picturae intentus inani,
Non norat dextram tollere de tabula.
Qui genium fraudas & iusti choenicis vsum,
Vt possis studiis invigilare tuis:
Obductasque situ tractas sine puluere chartas,
Non metuis fati conscius esse tui?

NARRATIO PHILOSOPHICA

Catonem eum qui posteà Vticensis dictus est, Marcus Cicero librorum helluonem appellauit, quòd doctrinae studia nunquam intermitteret, & quantum illi forensium negotiorum labor otii tribuebat, ad legendum conferret. In iisdem literarum studiis immori audiuimus C. Plinium, qui omne tempus sibi perire affirmabat, quod non rerum magnarum contempationi impenderet. Qua in sententia principes illi philosophi fuerunt, qui cùm se à publicis negotiis remouissent, animum ad veritatis cognitionem acommadauerunt, & dies noctésque in contentione versabantur. Quod etsi laudandum & gloriosum est, erit tamen ei qui ita animo est affectus, omnino videndum, ne qua sua iactura & valetudinis offensione illud oneris sibi imponat. Sed forsitan hominibus discendi studio inflammatis difficile factu fuerit rationem sui habere, seque à mirifica illa dimicatione reuocare. In quorum vitam per media literarum studia velut quadrigis vehentem, si qua misera fortuna aegritudinis incurrerit, discunt certè suo incommodo, quantùm interposita remissio ad sanitate fuisset profutura. Nam etsi contentioni quies incredibiliter aduersetur, accidit tamen vt illa maiorem in modum contentionem iuuet, eosque qui in negotio sunt, maiores postea ad rem gerendam efficiat, Neque verò iis qui opere distinentur minus peruidendum erit, quomodo laborem suum mediocritate & remissione leniant, quàm vt facilè quod volunt, assequantur. Habet enim saepissimè nimis operosa concursatio tardictatem, & qui sine intermissione in aliquam rem fertur, interdum à calce ad carceres reuocatur.